wtorek

Niezbędnik właściciela cz.1


Na pierwszym miejscu oczywiście obroża. Teraz należy zdecydować jaka. Nie jest to łatwe bo jest bardzo wiele rodzajów i kolorów. Przy wyborze należy się kierować nie tylko wyglądem (chociaż to też jest ważne) ale wielkością psa (małe pieski lepiej prowadzić w szelkach bo mają delikatne szyje) i oczywiście tym czy obroża ma spełniać jakieś funkcje czy tylko służy do zapinania smyczy.
Można wyróżnić kilka rodzajów obroży:
-z taśmy
-skórzane
-zaciskowe
-półzaciskowe
-uzdowe (inaczej kantarki)
-szelki

Obroże z taśmy 
Najpopularniejsze obroże spotykane w sklepach to obroże z taśmy. Są one dość wytrzymałe a także dostępne w przeróżnych kolorach. Ich niewątpliwą zaletą jest fakt są to tanie obroże. Mogą mieć zapięcie tradycyjne - na sprzączkę lub troszkę nowocześniejsze - na specjalny zatrzask. 


 Obroże skórzane
Skórzane obroże dla psów były kiedyś znacznie popularniejsze niż dzisiaj. Obroże te przegrywają z obrożami z taśmy przede wszystkim kolorystyką i wzornictwem. Jednak nie bez znaczenia jest wytrzymałość obroży ze skóry, która często wystarcza na kilka lat. Obroże ze skóry są bardzo wytrzymałe i znacznie odporniejsze na warunki atmosferyczne niż obroże z taśmy. Dobierając obrożę ze skóry dla swojego psa warto jednak zwrócić uwagę na to jak obroża skórzana jest wykonana. Im skóra z której wykonana jest obroża jest bardziej miękka i odpowiednio wyprawiona tym lepiej. Wygodniej się w niej chodzi naszemu pieskowi i w mniejszym stopniu sierść naszego psa jest narażona na powstawanie kołtunów.

 Obroże zaciskowe i półzaciskowe
Obroża zaciskowa. Jest obrożą treningową, służy do szkolenia psów szczególnie opornych i nieposłusznych. Pociągnięcie za smycz powoduje „podduszenie” psa. Mniej restrykcyjną formą tej obroży jest tzw. „pół zacisk”, który po pociągnięciu smyczy zmniejsza swój obwód tylko do pewnego stopnia. „Pół zacisk” może być używany jako obroża „codzienna” z racji tego, że można ją psu założyć, bez konieczności rozpinania. Należy jednak pamiętać, iż do celów szkoleniowych, zarówno obroża zaciskowa, jak i pół-zaciskowa, muszą przylegać do szyi. Odmianą obroży zaciskowej jest łańcuszek zaciskowy wykonany z metalu. 
Nie jest polecana dla niedoświadczonych właścicieli ponieważ można nią wyrządzić nie małą krzywdę psu np. krztuszenie się psa czy zmiażdżenie krtani.


Obroże uzdowe

Obroża uzdowa niczym nie przypomina zwyczajnej obroży. Jest natomiast nieco podobna do ogłowia, które zakładamy koniowi, co oznacza, że nie zakładamy jej psu na szyję lecz na głowę.Obroża swym wyglądem przypomina ósemkę wykonaną z dwóch kawałków mocnej lecz miękkiej tekstylnej taśmy. Występuje w rozmiarach S, M, L, XL, w różnych kolorach. Jedno z kółek ósemki zakładamy psu na pysk i za pomocą ściągacza dopasowujemy je do rozmiarów kufy. Drugie kółko ósemki spinamy plastykowym klipsem na głowie tuż za uszami czworonoga. Wystarczy jeszcze przypiąć smycz do okucia znajdującego się pod pyskiem psa, i możemy wyruszać na spacer. Obroża uzdowa jest ciekawą alternatywą dla kolczatek i obroży zaciskowych, dlatego może stać się obiektem zainteresowania osób preferujących łagodniejsze metody szkolenia. Jej niewątpliwą zaletą jest to, że w przeciwieństwie do kolczatki, nawet w wypadku nieprawidłowego użycia, nie może zranić ani w inny sposób uszkodzić psa. Oprócz tego, możemy ją stosować u czworonogów w każdym wieku, nawet u szczeniaków. Ponadto, nadaje się dla psów każdej wielkości.Nieco trudniej przyzwyczaić psa do noszenia obroży uzdowej niż normalnej, zaś część czworonogów nie jest w stanie jej zaakceptować wcale. Kolejnym minusem jest to, że po odpięciu smyczy, obroża staje się bezużyteczna. Dlatego też, aby zapewnić sobie lepszą kontrolę nad czworonogiem powinniśmy dodatkowo zakładać mu na szyje normalną obrożę, by w razie potrzeby mieć możliwość skutecznego uchwycenia pupila. Z drugiej strony, niezaprzeczalnymi zaletami obroży uzdowych jest to, że nie wymagają one od opiekuna użycia tak dużej siły, jak tradycyjne obroże, zaciskowe i kolczatki. Może mieć to znaczenie dla osób słabszych fizycznie oraz starszych. Oprócz tego obroża uzdowa, z racji swej konstrukcji, częściowo pełni funkcję kagańca, co z pewnością przyczyni się do podniesienia bezpieczeństwa oraz zjedna nam przychylność straży miejskiej.;)


 Szelki
Szelki. Występują w kilku rodzajach. Pomijając te przeznaczone do specjalnych czynności (tropienie, psy pociągowe), służą one do wyprowadzania psów które z jakichś przyczyn nie mogą korzystać z obroży. Decydując się na szelki należy pamiętać aby nie stosować ich u psów z nawykiem ciągnięcia na smyczy, gdyż z reguły przyczyniają się do jego nasilenia. Dobierając konkretny model należy zwrócić uwagę na to, czy dobrze przylega do ciała, i czy nie posiada po wewnętrznej stronie elementów, które mogłyby podrażnić skórę psa.



Przy wyborze jakiejkolwiek obroży należy się zastanowić czy będzie ona spełniała swoje funkcje. Oraz czy nasz pies będzie się w niej dobrze czuł. Dla każdego psiaka obroże trzeba wybierać indywidualnie bo w końcu każdy jest inny. Chociaż mogą mieć te same problemy na spacerach to działać na nie będą zupełnie inne rzeczy ;)

Pozdrawiam serdecznie wkrótce następna część niezbędnika ;*

niedziela

Dog Niemiecki

O dogu pewnie większość słyszała ale pozwolę sobie trochę o nim popisać ;) Jest to również moja ulubiona rasa na równi z chodskim psem o którym wcześniej już pisałam.
Dog niemiecki to duży, umięśniony pies (wysokość co najmniej 80 cm), mimo to jest łagodny, jeżeli dobrze się go wychowa. Potrzebuje dużo miejsca i dużo ruchu.
Przy swojej dużej masie nadspodziewanie zwinny i szybki, co zawdzięcza udziałowi charta wśród swoich przodków, choć głównym protoplastą rasy jest, jak wiadomo, dog tybetański. Ten piękny pies budową zbliżony omal do ideału, w postawie przypominający antyczną rzeźbę, uważany jest za Apolla psiego rodu. Piękno sylwetki łączy się ze wspaniałym charakterem psa. To pies o wysokim progu pobudliwości a więc opanowany, zrównoważony, odważny i karny. Doskonały pies rodzinny, świetny opiekun dzieci, pozbawiony agresywnych reakcji. Jest to pies łagodny, którego cechuje obojętna rezerwa w stosunku do obcych, a wielkie przywiązanie do swych właścicieli. Przebywając w bliskim i stałym kontakcie z człowiekiem, dog uczy się łatwo, nawet, jeśli nie jest to ściśle profesjonalne szkolenie, a jedynie codzienna „rozmowa” psa i Pana/Pani. Może spełniać rolę psa obrończego, do czego predysponują go zarówno pokaźne rozmiary jak i zdecydowanie w działaniu, w chwilach zagrożenia. Dogi doskonale czują się w mieszkaniu wśród ludzkiej rodziny. Nie są kłopotliwe, wybiegane na spacerze, w domu zachowują się jak przystało na rasę, z dużym spokojem i opanowaniem. Mało szczekają, przez co nie są hałaśliwe i nie stanowią problemów dla sąsiadów, niekoniecznie lubiących psy. Natomiast ze względu na krótką, pozbawioną podszerstka sierść, dogi przebywające w kojcu przez cały rok, muszą mieć ogrzewane zimą pomieszczenia.
Dog niemiecki jak większość bardzo dużych psów, nie jest psem długowiecznym, żyje średnio 8-10 lat. Predyspozycje tego dużego psa do występującego skrętu żołądka, mogą jeszcze skrócić długość jego życia. Jednak, poprzez ściśle przestrzegane reguły żywienia, możliwość wystąpienia skrętu żołądka, można w dużym stopniu wyeliminować. Dobry hodowca zaopatrzy właściciela szczenięcia w szczegółowe instrukcje dotyczące żywienia, pielęgnacji, treningu od wieku 7 tygodni aż do osiągnięcia wieku dojrzałego, a i postępowania z psem starym! Odchów doga nie jest łatwy. Szybko rosnące szczenię, osiągające w wieku dorosłym bardzo duże rozmiary ciała, wymaga kompletnego żywienia tak pod względem zawartości takich składników pokarmowych jak białko, węglowodany, tłuszcze jak i dodatków witaminowo-mineralnych. Jakiekolwiek niedobory żywieniowe w okresie wzrostu i rozwoju psa, muszą odbić się niekorzystnie (słabe nadgarstki, rozbieżne śródręcza, łękowaty grzbiet) na sylwetce dorosłego doga!! Najlepsze szczenię, jeśli trafi w złe warunki, nigdy nie osiągnie pełni swoich możliwości wynikających z posiadanych założeń genetycznych! Niebagatelną jest więc sprawą, z jakiej hodowli kupujemy szczenię! Doświadczony hodowca pokieruje odchowem szczenięcia, pozostając z właścicielem pieska w ścisłym kontakcie!

Włos doga niemieckiego jest bardzo krótki, gęsty, gładko i równo przylegający, z połyskiem. Dogi niemieckie grupuje się w trzech niezależnych zastawieniach umaszczenia: żółte i pręgowane, arlekiny i czarne, błękitne.

Żółty - jasno-złoto-żółty do nasyconego żółto-złotego; pożądana jest czarna maska.

Pręgowany - barwa zasadnicza jasnożółta do złoto-żółtej, z czarnymi, jak najbardziej równomiernie rozłożonymi i wyraźnie zaznaczonymi pręgami, przebiegającymi w kierunku żeber; pożądana czarna maska.

Arlekin - (biało czarny) barwę zasadniczą stanowi czysta biel, możliwie bez żadnych odcieni. Występują na niej dobrze porozkładane na całym ciele, nierównomiernie poszarpane, intensywnie czarne plamy.

Czarny - błyszcząca, intensywna czerń. Dopuszcza się białe znaczenia. Zalicza się tu także dogi tzw. płaszczowe, u których czerń niejako w postaci płaszcza pokrywa główną partię tułowia. Kufa, szyja, klatka piersiowa, brzuch, kończyny i koniec ogona mogą być białe. Do koloru czarnego należą też tzw. płytowe - białe psy z czarną łatą na głowie, także na bokach i w okolicach ogona.


Błękitny - czysty, stalowy błękit. Dopuszczalne są białe znaczenia na piersi i łapach.



środa

zaprzęgi

Moim ulubionym sportem który można trenować z psem są psie zaprzęgi.
Niestety bardzo mało ras nadaje się do tego sportu.
Ale chciałabym choć trochę przybliżyć Wam tą dyscyplinę.
Wyścigi psich zaprzęgów zostały zorganizowane w Polsce po raz pierwszy w 1991 roku. Zawody odbyły się w Szczypiornie koło Pomiechówka i wzięło w nich udział dziewięciu zawodników. Od  tamtej pory sport zaprzęgowy intensywnie rozwija się w naszym kraju – rośnie liczba uczestników, a wraz z nią liczba wyścigów i poziom ich organizacji.
W lutym 2005 roku powołano do życia Polski Związek Sportu  Psich Zaprzęgów, co było wynikiem porozumienia zawartego przez dwie organizacje działające od 1996 roku: Polskiego Otwartego Związku Stowarzyszeń Sportu Psich Zaprzęgów (POZSSPZ) i Polskiej Federacji Sportu Zaprzęgowego Psów Ras Północnych (PFSZPRP).
W ramach struktur PZSPZ działają komisje, z których najważniejsze to: Komisja Weterynaryjna  i Dobrostanu Zwierząt, Komitet ds. Juniorów, Komitet ds. Osób Niepełnosprawnych, Kolegium Sędziów i Komisja Licencyjna. Szczególnie intensywne prace towarzyszą tej ostatniej. Komisja Licencyjna wydała do końca 2006 roku ponad 330 licencji na uprawianie sportu psich zaprzęgów  w czterech dyscyplinach: canicross, bikejoring, skijoring i wyścigi psich zaprzęgów. 
DYSCYPLINY SPORTU PSICH ZAPRZĘGÓW
Canicross
Canicross to dyscyplina sportu psich zaprzęgów, w której zaprzęg składa się z zawodnika poruszającego się pieszo i psa. Wyścigi tej dyscypliny odbywają się w warunkach bezśnieżnych.
·       Zawodnik
W tej dyscyplinie rozróżniamy kategorię dla kobiet i kategorię dla mężczyzn. Stosuje się również podział na kategorie według wagi psów: do 25 kg i od 25 kg.
Poniższa tabela pokazuje zalecane kategorie wiekowe w tej dyscyplinie.
·       Pies
Wiek psów uczestniczących w zawodach tej dyscypliny wynosi 12 miesięcy.
W czasie biegu maszer nie może wyprzedzać, ciągnąć ani zmuszać psa do poruszania się na- przód. Jeżeli pies nie chce lub nie może dalej biec z jakiegokolwiek powodu, maszerowi nie wolno kontynuować biegu.
·       Sprzęt
 Uprząż psa musi być tak skonstruowana, aby nie mógł się z niej samodzielnie uwolnić. Koniec uprzęży przypięty jest do liny z amortyzatorem, która z kolei przypięta jest do pasa maszera. Długość liny ciągowej rozciągniętej nie może być większa niż 2,5 metra. Natomiast pas maszera musi być dostosowany do wymiarów maszera, a w miejscu zetknięcia się z odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa musi mieć co najmniej szerokość 7 cm. Poza tym maszer nie może nosić butów, które mogłyby być niebezpieczne dla psów (np. protektor, okucia).
·       Dystans
Dystans, jaki pokonują zaprzęgi podczas zawodów, wynosi:
·       w etapie sprinterskim – od 2,5 do 3 km
·       w etapie dystansowym – od 6 do 8 km 
Bikejoring
Bikejoring to dyscyplina sportu psich zaprzęgów, w której zaprzęg składa się z maszera poruszającego się na rowerze i psa. Wyścigi tej dyscypliny odbywają się w warunkach bezśnieżnych.
·       Zawodnik
W tej dyscyplinie rozróżniamy kategorię dla kobiet i kategorię dla mężczyzn. Poza tym, dla osób w wieku 15-18 lat przewidziana jest kategoria junior.
·       Pies
Wiek psów uczestniczących w zawodach tej dyscypliny wynosi 12 miesięcy.
W czasie jazdy wyprzedzanie, ciągnięcie lub zmuszanie psa do poruszania się naprzód jest zabronione. Jeżeli pies nie chce lub nie może dalej biec z jakiegokolwiek powodu, maszerowi nie wolno kontynuować jazdy.
·       Sprzęt
Uprząż psa musi być tak skonstruowana, aby nie mógł się z niej samodzielnie uwolnić. Koniec uprzęży jest przymocowana do liny z amortyzatorem, której drugi koniec przypięty jest do roweru. Długość liny rozciągniętej nie może przekraczać 3 metrów. Rower musi być wyposażony                w skutecznie działające hamulce, niezależne na każde koło. Maszer obowiązany jest do noszenia kasku ochronnego.
·       Dystans
Dystans, jaki pokonują maszerzy na zawodach wynosi od 6 do 8 km.
Skijoring & Pulka
Skijoring i pulka to dyscyplina sportu zaprzęgowego, która jest charakterystyczna dla warunków, kiedy leży śnieg. Tak w przypadku pulki, jak skijoringu maszer porusza się na nartach biegowych.
·       Zawodnik
W tej dyscyplinie rozróżniamy kategorię dla kobiet i kategorię dla mężczyzn. Kategoria dla juniorów obejmuje osoby w wieku od 17 do 20 lat.
Pulka
·       Pies
Wiek psów uczestniczących w zawodach tej dyscypliny wynosi 18 miesięcy.
Liczba psów w zaprzęgu może wynosić od 1 do 4 psów. Jeżeli pozwalają na to warunki, na wyścigach zaprzęgi mogą być podzielone ze względu na liczbę psów:
·       klasa 1 pies
·       klasa nielimitowana – 1-4 psy
Niezależnie od liczby psów, wszystkie zaprzęgane są w pojedynczą linię.
Maszer biegnąc nie może ciągnąć psa/psów ani ich wyprzedzać. Jeżeli chce pomóc, może to zrobić ciągnąc lub popychając pulkę. Jeżeli pies nie chce lub nie może dalej biec z jakiegokolwiek powodu, maszerowi nie wolno kontynuować biegu.
·       Sprzęt
Pulka jest połączona z uprzężą (uprzężami) dwoma dyszlami w taki sposób, aby nie mogła najechać na zaprzężonego psa. Czubki jej płóz muszą znajdować się między dyszlami. Dodatkowo, pulki zaprzęgane w trzy i więcej psów, muszą być wyposażone w hamulec.
W pulce obowiązkowo umieszczany jest balast, który musi być stabilnie umocowany. Maszer musi pamiętać, że do ciężaru pulki zalicza się ciężar: samej pulki, dyszli, uprzęży, lin i balastu. Ciężar oblicza się następująco:
·       1 pies          - waga psa x 0,7
·       2 psy           - waga obu psów x 0,7
·       3 psy           - waga 3 psów x 0,6
·       4 psy           - waga 4 psów x 0,5
Pulka przymocowana jest do liny, która z kolei przypięta jest do pasa maszera. Pas powinien mieć szerokość co najmniej 7 cm w miejscu stykającym się z kręgosłupem oraz otwarty zaczep lub karabinek, aby łatwo można było odczepić linę.
Skijoring
·       Pies
Podczas wyścigów może wystąpić podział na klasy:
·       1 pies
·       nielimitowana – 1-2, przy czym mogą one biec w parze.
Maszer biegnąc nie może ciągnąć ani biec przed psem (psami). Jeżeli pies nie chce lub nie może dalej biec z jakiegokolwiek powodu, maszerowi nie wolno kontynuować biegu.
·       Sprzęt
Skijoring tym się różni od pulki, że koniec uprzęży psa (lub psów) jest przymocowany do liny, która jest przyczepiona do pasa maszera. Lina, którą połączony jest maszer z psami, wyposażona jest w amortyzator i powinna mieć długość min. 2,5 metra.
Zarówno w pulce, jaki i skijoringu uprząż psa (lub psów) jest tak skonstruowana, aby nie mógł (mogły) się z niej samodzielnie uwolnić. Narty biegowe, z których korzysta maszer pozbawione są ostrych krawędzi. Podczas wyścigów, w czasie każdego etapu maszer może wymienić tylko jedną nartę. Natomiast kijki mogą być wymieniane zawsze, gdy zajdzie taka potrzeba.
Sport zaprzęgowy opiera się na pracy człowieka z psami czterech ras: alaskan malamute, pies grenlandzki, samojed i husky syberyjski. Są to rasy uznane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI), która zalicza je do grupy V – szpiców i psów ras pierwotnych, gdzie tworzą sekcję 1 – nordyckich psów zaprzęgowych.

źródło: taris.republika.pl
kajetanjasiczak.blog.pl

niedziela

Dziś chciałabym przedstawić jedną z moich ulubionych ras. 
Jest nią CHODSKI PIES. Rasa mało znana w Polsce. 
W czasach średniowiecza chodski pies pełnił funkcje strażnika strefy przygranicznej.
Wysokość:
51 - 56 cm (psy),
48 - 53 cm (suki)
 
Chodsky pes posiada sylwetkę harmonijną i prostokatną o średniej wielkości. Uszy są stosunkowo krótkie. jest średnio wydatny, a kufa czarna.
Umaszczenie jest czarno podpalane, na portkach są możliwe białe znaczenia. Sierść jest średnio długa i gęsta o obfitym podszerstku.
Psy tej rasy są aktywne, o wysokim stopniu posłuszeństwa i zdolności do odbywania szkoleń. Przywiązują się do członków rodziny, tolerancyjne i cierpliwe wobec dzieci. Obcych traktują z rezerwą. Są wytrzymałe, czujne i odporne na trudne warunki pogodowe. Posiadają silny instynkt stróżujący.
Chodski pies jest rasą o wszechstronnym wykorzystaniu. Jest hodowany jako pies służbowy, stróżujący, a także jako pies rodzinny. W Polsce kilka psów tej rasy wykorzystywanych jest w gospodarstwach agroturystycznych jako psy towarzyszące i zaganiające,jeden posiada licencję psa terapeutycznego. Coraz częściej w Europie wykorzystywany jako pies ratowniczy (Czechy, Austria) oraz pies tropiący. W Polsce również jeden służy jako pies tropiący do wyszukiwania narkotyków.
Z tego co mi wiadomo to w Polsce są tylko 2 hodowle tej rasy.
Wyglądem przypominają trochę owczarki niemieckie ale są od nich mniejsze.
Jak każde owczarki instynktownie pilnują swojego stada ale nie są hałaśliwe.
Są to piękne spokojne ale wymagające dużo uwagi i poświęcenia psy.





czwartek

Zima

Od wczoraj śnieg nie przestaje sypać ;)
Mróz już trochę odpuścił ale przez wiatr wydaje się jakby wcale się tak nie stało.
A skoro temat zimowy to opowiem o ważnym w te mroźne dni temacie.
Więc jeśli mamy psa który nie ma podszerstka (rasy np.York, Shih Tzu) lub takiego który ma bardzo krótką sierść lub wogóle jej nie ma (np. chichuachua, charty, chiński grzywacz) warto zakupić dla pupila ubranko. Psy które nie są przystosowane do dużych mrozów i śnieżyc mogą po prostu zachorować. W dzisiejszych czasach ubranko dla psa nie jest już uważane za fanaberie ale czasami to konieczność. Nie są już tak drogie jak przed laty, dla średniej wielkości psa można takie ubranko kupić już od 70 zł. Jest tyle rodzajów, kolorów, fasonów i rozmiarów że bez trudu można znaleźć coś dla każdego psa.
Warto wspomnieć również o butach dla psów. Chronią one przed skaleczeniami, zimnym i śliskim lodem oraz przed solą którą wszyscy tak chętnie sypią na chodniki. Niestety ich cena w zależności od rozmiaru waha się od 100 do nawet 300 zł i to jest ich jedyny minus. Świetnie nadają się dla psów które uwielbiają długie spacery i nie jest im straszna żadna pogoda;) Mają specjalną antypoślizgową podeszwę która chroni jak sama nazwa wskazuje przed ślizganiem się pupila na lodzie.
A jeśli nie chcemy kupować butków to warto pamiętać o smarowaniu poduszek łap kremem dostępnym w każdej dobrej lecznicy dla zwierząt lub po prostu wazeliną kosmetyczną która dostępna jest w większości kiosków i drogerii.

Trzymajcie się ciepło ;*

wtorek

Najpopularniejsze

Dziś przedstawię listę najpopularniejszych ras psów w Polsce.
20.
Mops.
19.
Grzywacz chiński
18.
Jamnik
17.
Bullterier
16.
Rottweiler
15.
Gończy Polski
14.
Dog Niemiecki
13.
Cavalier King Charles Spaniel
12.
Husky
11.
Beagle
10.
American Staffordshire terrier
9.
Buldog Angielski
8.
Buldog Francuski
7.
West Highland White terrier
6.
Golden Retriever
5.
Sznaucer Miniaturowy
4.
Berneński Pies Pasterski
3.
Labrador Retriever
2.
Yorkshire Terrier
1.
Owczarek Niemiecki













Niestety często takie "popularne" rasy bardzo cierpią przez pseudohodowców którzy chcą zarobić na szczeniakach kosztem zdrowia i jakości życia psów w pseudohodowli, które często całe życie spędzają w ciasnych klatkach i tylko "produkują" szczeniaki. Dlatego ja zachęcam zawsze do wzięcia psiaka ze schroniska. Tam też są słodkie szczeniaki w typie rasy która może nam się spodobać a jeśli nawet jest zwykłym kundelkiem to nie znaczy że będzie kochał nas mniej niż ten który ma rodowód.

poniedziałek

A więc dlaczego pies?

Wiele osób zadaje sobie pytanie dlaczego pies jest lepszym przyjacielem człowieka? Może chodzi tu o przywiązanie do właściciela lub o chęć współpracy? Moim zdaniem chodzi tu o to, że pies został udomowiony wcześniej i już w starożytności służył człowiekowi. Jest też wierny, i to jest największa zaleta psa domowego. Może słyszeliście o psie Hachiko? Był to pies rasy akita inu. Pies Hachiko, znany w Japonii jako Chu-ken Hachiko (wierny pies Hachiko), należał do profesora Tokijskiego Uniwersytetu Cesarskiego Hidesamuroh Ueno. Został zakupiony i sprowadzony do Tokio w 1924 roku z miasta Odate, znajdującego się w prefekturze Akita. Należał do rasy Akita-inu, czyli do największych japońskich szpiców. Hachiko i profesor od razu poczuli do siebie ogromną sympatię. Pies odprowadzał rano swego pana na stację Shibuya i zjawiał się tam ponownie po południu, gdy ten przyjeżdżał z uczelni. 21 maja 1925 roku profesor zasłabł na uniwersytecie i w następstwie doznanego udaru zmarł. Tego dnia Hachiko nie doczekał się jego powrotu. Nie zaprzestał jednak po niego wychodzić . Przez ponad dziesięć lat widywano codziennie Hachiko na stacji Shibuya czekającego na profesora i tam też 8 marca 1935 roku znaleziono go martwego. Wszystkie duże gazety japońskie poinformowały o tym fakcie. Dzięki swojej niezwykłej lojalności Hachiko podbił serca Japończyków i do dziś pozostaje w Japonii symbolem bezgranicznego oddania. Psy również bardzo szybko się uczą więc może to spowodowało że ludzie wolą psy. I od razu pragnę zaznaczyć że nie widzę nic złego w tym że ktoś woli koty czy inne zwierzęta. Każdy ma prawo lubić to co chce.
Pozdrawiam ;*

niedziela

Ahh ten pierwszy post

A więc w końcu wzięłam się za siebie i napisałam ;)
Postaram się Wam przybliżyć kilka ciekawych tematów związanych z rasami psów, ich szkoleniem pielęgnacją i tym podobne. Będę także opisywać codzienne historyjki związane z moim psem. :)
Mam nadzieję że będzie to ciekawa lekturka dla psomaniaków i nie tylko ..;)
Pozdrawiam serdecznie ;*